- qırışıqlı
- sif. Qırışıqları olan, qırış-qırış. Qoca adamların dərisi quru, cod, qırışıqlı olur.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bürüşük — 1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – <Kərim baba> bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçik qara buludu göstərərək: – Baxın <dedi> A. Ş.. // Əzik. Nəriman diqqət edəndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti